Sinterklaas: niet voor iedereen feest
'Als bijstandsmoeder voel ik me vaak machteloos'
Sinterklaas is weer in het land. Voor veel kinderen hét feest van het jaar. Maar voor heel veel kinderen ook niet. Want niet elk gezin heeft het geld om het feest te vieren met een zak vol cadeaus.
Geen geld
Eva is een alleenstaande moeder van drie kinderen. De jongste is 3 en de oudste 13. Ze leven van een bijstanduitkering. Sinterklaas vieren? Graag! Maar hoe dan? “Voor kinderen is Sinterklaas het leukste feest van het jaar,” vindt Eva, “maar niet als je geen geld hebt om cadeautjes te kopen. Als moeder wil je je kinderen ook wat geven, maar als je moet leven van een uitkering gaat dat niet.”
Een vriendin vertelde Eva over Stichting Quiet, die zich inzet voor mensen in armoede. Elk jaar na de intocht mogen de members van Quiet gratis cadeautjes komen uitzoeken in de speciale Sintwinkel van Emmaus. Eva: “Ik dacht dat ik een kleinigheidje zou krijgen voor de kinderen, maar ik mocht zo veel cadeaus uitkiezen als ik wilde! Ook voor mezelf. Ik durfde het bijna niet aan te nemen... De kinderen waren echt verrast; ze hadden niet verwacht zo veel cadeautjes te krijgen met Sinterklaas. Dat is als moeder natuurlijk het allerbelangrijkste: dat je je kinderen blij ziet.”
Machteloos
Nancy Wongsotaroeno van Quiet weet uit eigen ervaring wat ouders met een uitkering doormaken rond Sinterklaastijd: “Op de televisie zijn tussen de kinderprogramma's almaar reclames van speelgoed, en niet van de meest goedkope spullen... Kinderen zien dat en die willen dat hebben natuurlijk. Maar dat is niet voor elke ouder te betalen.”
Eva herkent dat: “De klasgenoten van mijn oudste krijgen dingen die ik me niet kan veroorloven. Ik probeer hem uit te leggen dat ik hem het liefst ook alles zou willen geven, maar dat dat gewoon nu niet kan. Het is alleen voor hem lastig te snappen wat een uitkering precies inhoudt en hoeveel geld je nodig hebt om te leven. Als moeder voel ik me daar vaak machteloos over.”
Gratis cadeautjes
Decirée is ook member van Quiet. Zij heeft twee kleinkinderen, van 7 en 9 jaar oud. “Sinterklaas is voor mij een magische traditie uit mijn jeugd. Ik wil mijn kleinkinderen die ook laten beleven. En dus vier ik elk jaar Sinterklaas, hoewel ik onder de armoedegrens leef en elke maand weinig overhoud.”
Maar volgens Decirée kun je ook als je in een uitkering zit aan leuke cadeautjes komen. “Ik scharrel het hele jaar door spulletjes bij elkaar. Op Facebook vind je veel groepen waarin mensen gratis spullen aanbieden aan minimagroepen. Vorig jaar heb ik bij iemand een grote tas met speelgoed opgehaald voor € 2,50. En daar kreeg ik ook nog megaveel cadeaupapier bij. Dat heb ik gedeeld met vier andere mensen. Zo helpen we elkaar. We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje.”
Vindingrijk
Ook Wilma Koster en haar dochter Mariska de Veth uit de Hoge Vucht kennen dat schuitje. “Wij hadden het vroeger ook niet breed en konden Sinterklaas niet groot vieren”, vertelt Mariska. “Ik wil iets voor kinderen doen die hetzelfde meemaken.” Daarom regelen moeder en dochter sinds 2018 Sinterklaascadeautjes voor kinderen van gezinnen die het zelf niet kunnen betalen. Vorig jaar waren dat er 125 in totaal.
“We proberen 6 tot 8 cadeautjes per kind te regelen, dus je kunt je wel indenken hoe vol het hier stond met speelgoed”, lacht Wilma. “Het is een hele onderneming hoor. Want al die cadeautjes moeten nagekeken worden: of het schoon en volledig is, of het nog werkt. En dan moeten we alles nog inpakken.”
Het duo krijgt gelukkig steeds meer hulp bij hun initiatief. Bijvoorbeeld bij het inpakken en rondbrengen van de cadeaus. En vorig jaar schonken kinderen van een basisschool uit de wijk allemaal een cadeautje. Een collega van Wilma die de bedrijfsleider van een supermarkt kent, heeft voor het tweede jaar op rij 100 chocoladeletters kunnen regelen. “Ingepakt en wel!”
Wilma zegt: “Ik weet hoe fijn het is voor ouders dat hun kinderen de dag na Sinterklaas op school óók kunnen zeggen: kijk eens wat ik gekregen heb!” Mariska: “Als we de cadeautjes afgeven, staan ouders ook vaak met tranen in de ogen en kinderen met grote glimlach op het gezicht. Dat is voor mij al genoeg. Soms krijgen we ook een bosje bloemen, een doos chocola of een mooie kaart. Dat hoeft niet, maar het is wel heel leuk.”
Kapotte schoenen
Willem Hoogkamer is de oprichter van de Stichting Sinterklaas Kindercomité Breda (SSKB). Toen hij 8 jaar geleden in de Haagse Beemden als Sinterklaas werd ingehaald, zag hij om zich heen veel gezinnen die geen Sinterklaasfeest konden vieren. En ook als trainer van een jeugdelftal van WDS was hij getuige van de armoede van sommigen gezinnen: “Een kindje in mijn team liep rond met kapotte schoenen. Zijn ouders hadden geen geld voor nieuwe.” Die avond plaatste Willem een oproepje in de groepsapp van zijn team. Een dag later had hij drie bigshoppers vol voetbalschoenen in huis. “Ik weet nog dat ik dacht: dat gaat wel héél makkelijk.”
Willem besloot zich te verdiepen in het armoedeprobleem en wist al snel dat hij iets wilde doen voor gezinnen in Breda die het niet breed hebben. Het was het begin van SSKB. Inmiddels zijn er 167 kinderen tot 18 jaar ingeschreven bij de stichting. Voor de kleinsten is er elk jaar een Sinterklaasviering, waar ze ook een cadeautje krijgen. “De grootte daarvan is elk jaar afhankelijk van wat we in kas hebben”, vertelt Willem. “Dit jaar hebben we een schenking gekregen van het JCI (Junior Chamber International). Daar kunnen we een leuke Sinterklaas van vieren.”
Met gesloten beurs
Het SSKB helpt mensen in armoede het hele jaar door, bijvoorbeeld met het organiseren van uitjes naar een pretpark. Willem en zijn team zijn inmiddels heel creatief geworden bij het organiseren van activiteiten. “Heel veel van wat we aanbieden, gebeurt met een gesloten beurs”, vertelt Willem. “Voor ons Sinterklaasfeest mag ik gebruikmaken van het buurtcentrum en in ruil daarvoor speel ik diezelfde dag Sinterklaas voor de wijk in dat centrum. En ook bij Kabonk speel ik Sinterklaas. In ruil daarvoor mag ik daar twee keer per jaar 20 kinderen laten spelen.”
Creatief
Ook op INOS-basisschool De Burchtgaarde in de IJpelaar zijn ze erg creatief met de Sinterklaasviering. “Veel van onze leerlingen vieren thuis geen Sinterklaas,” weet directeur Lorian Roos. “Ze kennen het niet in hun cultuur van herkomst, of er is simpelweg te weinig geld voor.” Daarom maakt de ouderraad er altijd een geweldig feest van, ook al zijn de middelen beperkt.
Bij de kleintjes komt Sinterklaas op bezoek en die krijgen ook een cadeautje. De leerlingen uit de bovenbouw maken een surprise voor elkaar. Zij mogen hiervoor het knutselmateriaal op school gebruiken en de cadeautjes op school declareren, zodat de ouders dat niet zelf hoeven te betalen als ze dat niet kunnen.
“Omdat veel van onze leerlingen thuis geen Sinterklaas vieren, nemen we geen cadeautjes mee naar school”, vertelt Lorian. “De dag na Sinterklaas plannen we altijd een studiedag, zodat de kinderen die het hebben gevierd met hun cadeautjes kunnen spelen. Dat werkt prima.” Volgens Lorian kijken alle leerlingen heel erg uit naar het feest op school: “Je hoeft er niet in te geloven of het thuis te vieren om toch te genieten van het Sinterklaasfeest.”
Heb je een vraag, opmerking of een idee? Laat het ons weten! En abonneer je zeker op onze nieuwsbrief, dan ben je altijd op de hoogte.